Cukier nasza słodycz na co dzień.

W naszych czasach ciężko by było obejść się bez cukru. Kiedyś cena tego specjału wynosiła bardzo dużo i była tylko dostępna dla bogaczy. Nie podawano go na stoły w cukiernicach czy innych pojemniczkach i nie wyglądał tak jak teraz.

Cukier był już znany w XII wieku p.n.e. W eposie zwanym „Ramajana” jest opisane, że podczas przyjęcia były podawane słodycze i trzcina cukrowa do żucia. Słodkość trzciny odkryli Hindusi, a zaś Chińczycy wyprodukowali z niej cukier. Persowie także spożywali trzcinę cukrową, a syrop trzcinowy wykorzystywali Egipcjanie, Fenicjanie a trochę później Grecy i Rzymianie. Na początku cukier był traktowany jako lekarstwo, bo był towarem bardzo luksusowym.

W XI wieku w Wenecji powstały magazyny cukru, gdzie następnie rozprowadzana go po Europie. Kreta zaś była wtedy znana z produkcji cukru na wielką skalę, ponieważ to tam produkowano ją w rafineriach. Ich dziełem także była produkcja karmelu. Cukier kosztował prawie tyle samo co złoto, bardzo duża liczba osób zbiła na tym majątek. Miasta pomieszkujące blisko drogi do rafinerii zostały opodatkowane. Za tym cena cukru poszła jeszcze wyżej w górę, a dalej było to miejsce słynne nawet bardziej niż przedtem

Cena tego cukru taka kosztowna była przez dłuższy czas. Spadła dopiero, wtedy gdy zaczęto mniej importować, a stworzyły się wytwórnię na Wyspach Kanaryjskich czy Haiti. Jednak cukier był powodem dużej ilości niewolników w tamtych czasach. Porywano ich z Afryki to pracy przy plantacjach. Przez bardzo długi czas cukier był wydobywany jedynie z trzciny, a od 1745 roku zaczęto również z buraka. Z biegiem czasu produkcja cukru z buraka w Europie stała się hitem, ponieważ można go u nas wyhodować a trzcinę nie.

Cukier w naszych czasach jest już tańszy o bardzo pospolitym dodatkiem na stołach. Może go kupić każdy za parę złotych. Cukier w postaci kostek, sypkiego, a nawet małych pastylkach. Idealnie prezentuje się na stołach w cukiernicy.